Daar heb je wel een punt…

12 Oktober 2014, de vijfde competitiewedstrijd voor vrouwen 2. Nog puntloos tot nu toe, wel wordt het spel met de week beter! Elke week is het weer een strijd om een voltallig elftal op de been te krijgen, met name scorende mensen.. Daar schort het nog wel eens aan. Vandaag zouden we 13 man hebben, nou ja, 12 en een half. Helaas was Jovana Sopacua niet fit en zij moest het strijdperk voortijdig verlaten. Wel konden we weer rekenen op de meiden A, Felicia Biemans en Charon Vogelenzang de Jong, beiden zeer getalenteerd en zeker een toevoeging.
Onze trainer was vandaag afwezig en dus werd de pa van Leonie Verduin weer opgetrommeld om ons te leiden, iets dat hij altijd vol overgave doet, top! Niet alleen was het een heerlijke dag om te voetballen, het was ook nog een de verjaardag van onze Angela Kleine! Genoeg ingrediënten om eindelijk die eerste drie punten te pakken.
Dit moest dan gebeuren tegen Berghuizen vrouwen 2, een team waarbij de gemiddelde leeftijd zo’n tien jaar hoger ligt als bij ons. Ko was duidelijk voor de wedstrijd, de wedstrijd duurt 2×45 minuten dus ik verwacht 90 minuten inzet en goed voetbal! Vaak is het bij ons de eerste helft goed en zakt het de tweede helft volledig in elkaar, daar had hij wel een punt!
Met een goed gevoel begonnen we de wedstrijd, eerst ietwat onwennig maar al snel lieten we goed voetbal zien. Er werd getikt, bewogen en dit resulteerde in kansen. Waar er eerst nog een aantal gemist werden was het uiteindelijk raak. Ik, Djarah Wijkamp, kreeg veel ruimte om door de schuiven en kon met een fijne steekpass Angelique Altena bereiken. Zij hield het overzicht en legde de bal panklaar voor Angela, 1-0! Hartstikke mooi.
Berghuizen kon voetballend weinig brengen maar toen zij toch een keer in de buurt van onze 16 kwamen werd een speelster van Berghuizen onreglementair tegengehouden, vrije trap. De bal belandde in eerste instantie bij een speelster van Berghuizen maar onze Lisanne Dikkers greep goed in, helaas belandde de bal in de scrimmage weer voor een verkeerde voet en daar was de goal, 1-1. Onnodig maar gelukkig nog niks aan de hand, voetballend kunnen we deze tegenstander de baas! Daar heb ik wel een punt..
Het vervolg van de eerste helft was mooi. De beste helft van dit seizoen naar mijn mening. Er werd mooi gecombineerd en menig aanval resulteerde in een goede kans voor de Zweef, helaas werden niet alle kansen benut. Niet alle, maar nog wel twee voor de rust. Tijdens een van deze fijne aanvallen kon Joyce Lohuis een mooie steekbal geven op Charon, laatstgenoemde leverde hem weer af aan Angela en jawel! Op haar verjaardag mocht zij ook de tweede goal maken, 2-1, hartstikke verdiend! Nog voor de rust was daar ook de 3-1. Weer Angela die gevaar stichtte en nu kwam de bal voor de voeten van Kyra Nijenkamp, zij schoot beheerst binnen.
Een fijne ruststand en de eerste drie punten waren in zicht. Toch hamerde Ko erop dat we scherp bleven en de tweede helft niks weg zouden geven, daar had hij echt wel een punt! Felicia kwam er in voor Angelique en verder waren er geen wijzigingen, gewoon zo doorgaan zou je denken!
Toch liep het weer niet lekker de tweede helft, althans, in het begin. Natuurlijk, Berghuizen zette een tandje bij en zij hadden ook de nodige wijzigingen toegepast maar dan nog. Op de een of andere manier lukt het ons niet om de tweede helft hetzelfde te voetballen als de eerste helft. Berghuizen zette aan en de linksbuiten kwam zomaar de zestien binnen en kon de 3-2 maken. Jammer, maar nog geen paniek! Toch kwamen wij er niet lekker in en konden we weinig gevaar stichten, voor Berghuizen gold gelukkig hetzelfde, zij kwamen er sporadisch door maar bij een van deze aanvallen verdienden zij een vrije trap net buiten de zestien. Tot onze spijt werd deze vrije trap er heerlijk ingeschoten en stond het ineens 3-3! Totaal onnodig maar wij werden wel goed wakker geschud. Het hele team ging ervoor en vol overgave gingen wij op zoek naar de winnende goal. We pakten het gelukkig wel weer goed op en er was weer iets te zien van ons eigen spel. Helaas bleven de echte kansen uit. De verdediging van Berghuizen stond haar mannetje evenals onze verdediging en zo liep de wedstrijd op zijn eind. Eindstand: 3-3. Ko had in de kleedkamer nog wel positieve woorden, we hebben gevochten en als team stonden we er de tweede helft. Daar had hij wel een punt! Hoewel we na de eerste helft absoluut vonden dat we deze wedstrijd zouden moeten winnen voelde het gelijkspel uiteindelijk misschien wel als verlies. De meiden uit de A hebben ons weer uit de brand geholpen en ook de pa van Kyra was van waarde, Jan Nijenkamp, hij was vandaag onze grens. Een wedstrijd met wederom twee gezichten en uiteindelijk één punt, het eerste punt!Feit is dat we niet meer onderaan staan en het met de week beter wordt! Volgende week een bekerwedstrijd tegen ASC’62, wellicht gaan we door als ware cupfighters! In ieder geval is het teamgevoel goed, er wordt gestreden, de trainingsopkomst is goed en de laatste plaats is verlaten. We kijken omhoog en eigenlijk kan het alleen nog maar beter gaan..
Ha, daar heb ik wel een punt!